Отан Сөзін Қалай Түсінесің
Адам баласы алғаш дүниеге келген сәттен бастап, отбасында тәрбиеленеді. Осы шағын ғана ұжым арқылы ол өз тілін, дәстүрін, салтын, құндылықтарын бойына сіңіреді. Әке-шешенің ертегі айтып, наурыз көже жасап, үлкенге сәлем салу сынды іс-әрекеттері арқылы бала ұлттық рухты бойына сіңіреді. Туған жеріне деген құрмет те осы кезеңде пайда болады.
Мәдениет пен тіл – рухани байлығымыз
Біздің ана тіліміз – тек қарым-қатынас құралы емес, ол – рухани қазынамыз. Сол тіл арқылы біз тарихымызды, әдебиетімізді, дәстүрімізді танимыз. Мысалы, Абайдың өлеңдерінен немесе Жүсіп Баласағұнның еңбектерінен біз өз ұлтымыздың терең ойлы болмысын байқаймыз. Бұл – мәдени кодымыздың бір бөлігі.
Тарихты білу – болашаққа жол ашу
Өз еліңнің, халқыңның басынан өткенін білу – үлкен жауапкершілік. Тарихты тану арқылы біз қайдан шыққанымызды, кім екенімізді түсінеміз. Бабаларымыздың ерлігі, олардың елі үшін жасаған еңбегі бізге үлкен үлгі. Оларды еске алу – тек құрмет емес, болашаққа бағдар.
Жер мен табиғат – тіршіліктің өзегі
Туған өлкенің табиғаты да адам жанына ерекше жақын. Құмды далалар, жайқалған шөптер, еркін жайылған мал – мұның бәрі біздің күнделікті өмірімізбен тығыз байланысты. Ауылдағы әр тас, әр бұлақ – біз үшін қымбат естелік.
Міне, осының бәрі бірігіп, адам жанына ерекше мағына береді. Мен үшін отан деген – өзім өскен ауыл, бірге ойнаған достарым, алғашқы ұстазым, анамның пісірген шелпегі, әкемнің айтқан ақылы, шетсіз-шексіз қазақ даласы. Бұл тек географиялық ұғым емес, бұл – жүрекпен сезілетін тұтас әлем.
