Смекта қалай қолданылады: Қарапайым және тиімді нұсқаулық
Кейде асқазан-ішек жолында ыңғайсыздық сезініп, оны жеңілдетудің тиімді жолын іздейміз. Мұндай жағдайда сенімді көмекшіміз — смекта болады. Бірақ оны дұрыс қолдану үшін не білу керек? Кел, бірге анықтайық!
Смекта дегеніміз не?
Смекта — табиғи минералдан алынған, ішектегі улы заттар мен бактерияларды байланыстырып, оларды сыртқа шығаруға көмектесетін препарат. Ол нәзік әсер етіп, ішектің шырышты қабатын қорғайды және ағзадан зиянды заттардың шығарылуын жылдамдатады.
Қандай жағдайларда қолданылады?
Смекта келесі жағдайларда жиі қолданылады:
- Диарея (жедел немесе созылмалы түрі);
- Азық-түлік улануы;
- Іштің кебуі және ауырсынуы;
- Асқазанның қышқылдығы жоғарылағанда;
- Ішек инфекцияларының жеңіл түрлерінде.
Бұл дәрі әсіресе балалар мен ересектер үшін қауіпсіздігімен ерекшеленеді, сондықтан отбасылық дәрілік қобдишада міндетті түрде болу керек.
Смектаны қалай дұрыс қолдану керек?
Енді ең маңызды сұраққа көшейік: оны қалай қолдану қажет?
1. Дайындау тәсілі:
Смектаның ұнтақ түрі пакетшелерде болады. Оны бір стақан жылы суда жақсылап еріту керек. Бүлдіршіндерге шырынға немесе сүт қоспасына қосып беруге болады.
2. Дозасы:
- Ересектерге: күніне 3 рет, әр қолдану алдында 1 пакет.
- Балаларға: жасына байланысты дозасы азаяды. Мысалы, бір жасқа дейінгі балаларға күніне 1 пакет жеткілікті, ал 1-2 жастағыларға 2 пакетке дейін қолдануға болады.
3. Қабылдау уақыты:
Тамақтану арасындағы үзілісте ішу керек. Асқазан-ішек қабырғасына әсер ету үшін бос асқазан маңызды. Егер адам асқазан қышқылынан немесе қыжылдан зардап шегіп жүрсе, тамақтан кейін де қабылдауға болады.
Нені есте ұстау керек?
Смектаны қолданғанда келесі жайттарды есте ұстау өте маңызды:
- Басқа дәрілермен бірге қабылдағанда 1,5-2 сағаттық аралық сақтау керек, өйткені смекта олардың сіңуін тежей алады.
- Егер диарея 3 күннен ұзақ созылса немесе қызу, қан аралас нәжіс байқалса, міндетті түрде дәрігерге қаралу керек.
- Артық дозалану сирек кездеседі, бірақ егер көп мөлшерде қабылданса, іш қату пайда болуы мүмкін.
